We hebben al veel geschreven over technieken en ontdekt dat het lang duurt voordat je de essentie van één techniek doorgrond hebt. Ook hebben we ontdekt dat het beoefenen van één techniek uiteindelijk leidt tot meesterschap over alle bewegingen. Het oefenen zelf is dan ook niet gericht op het aanleren van technieken, maar op dat wat aan talenten in jezelf al aanwezig is naar buiten te brengen door de ‘schillen’ af te wikkelen.

Wat betekent het dan dat de technieken niet snel of langzaam, binnen of buiten zijn?

Het antwoord ligt in het feit dat de technieken worden gekoppeld aan Vredeskunst. Vredeskunst heeft de betekenissen van (zie eerdere citaten):

• De staat van vrijheid
• De kracht van liefde

Vrijheid en liefde zijn grootheden die tijd en ruimte te boven gaan.

Vrijheid

De grootheid vrijheid gaat verder dan fysieke vrijheid. Je kunt iemand opsluiten in een gevangenis, maar dat betekent niet dat die persoon geen vrijheid meer kan ervaren. Denk hierbij aan Mandela, die jarenlang op Robbeneiland vast heeft gezeten, echter in zijn geest is hij altijd vrij geweest. Dit zelfde gold voor Steven Hawking (Brits natuurkundige, kosmoloog, wiskundige) die vanaf zijn twintigste levensjaar meer en meer gevangen zat in zijn lichaam door A.L.S, echter zijn geest reikte zich tot ver in het universum uit.

Hetzelfde geldt uiteraard ook andersom, dat je ogenschijnlijk vrij bent en je toch gevangen voelt. Dat kan zowel in het werk als privé. Velen van ons voelen zich in het werk gevangen door de hiërarchie, de functiebeschrijving, de werkdruk. In de privé omgeving zie je ook veel onvrijheid. Het vastzitten aan de hoogte van je salaris om genoeg geld te hebben voor de hypotheek, je levensstijl of alimentatie. Ook het gevangen zitten of beperkt zijn in je relatie kan herkenbaar zijn. De oplossing van deze gevangenschap ligt meestal niet in het opzeggen van de baan, dakloos worden of het verbreken van de relatie.

We kennen ook allemaal het ‘echte’ gevoel van vrijheid. Dit ervaren we bijvoorbeeld als we aan de waterkant vissen, met vriendinnen op stap zijn, in de vakantie op een terras een glaasje wijn drinken. We koppelen dat gevoel van vrijheid dan meestal aan die gebeurtenissen, maar als dat waar is dan zijn wij erg beperkt in vrijheid. De essentie van die gebeurtenissen is dat we op die momenten kunnen zijn wie we zijn en ons verbonden voelen de ander en de omgeving. Het oefenen van de technieken hierbij is enerzijds het herkennen van onze ‘gevangenschap’ en anderzijds het meer en meer zijn wie we zijn ongeacht de situatie.

Liefde

De tweede grootheid is liefde. Hierbij kunnen wij ons wellicht al meer bij voorstellen dat dit tijd en ruimte te boven gaat. Je herinnert je vast nog de verliefdheidsperiode, je eerste echte afspraak met je geliefde. Je genoot van elkaars gezelschap, onder het genot van een hapje en drankje vertelde je elkaar van alles. Het besef van tijd was helemaal verdwenen, vier uur leken wel vier minuten. Na de eerste afspraak maakte je een afspraak om elkaar weer snel te zien, de tijd leek voorbij te kruipen ineens leken vier minuten wel vier uur. Je kind woont aan de andere kant van de wereld, even langs gaan om haar of hem fysiek te zien en te knuffelen is niet mogelijk. Dat betekent niet dat dat de liefde die je voelt verdwenen is. Bij ‘echte’ liefde geldt niet: “uit het oog, uit het hart”. Deze liefde kent geen beperking van ruimte of afstand.

De beperking van liefde wordt door onszelf opgelegd. Als liefde een vaste vorm krijgt kunnen wij het bezitten en willen we niet dat het ons afgenomen wordt. De liefde wordt dan voorwaardelijk ofwel: zodra de ander voldoet aan de verwachtingen dan is er sprake van liefde”, “Ik hou van jou en blijf je trouw” is een voorbeeld van voorwaardelijke liefde. Het is een belofte die de meeste van ons niet waarmaken, uit cijfers blijkt dat 1 op de 3 mensen vreemdgaat en 40% van alle huwelijken uitlopen op een echtscheiding. Dat betekent niet dat als wij bij elkaar blijven er altijd sprake is van liefde, het kan ook zijn dat ik mijn belofte van trouw wil waarmaken tot de dood ons scheidt. Paradise by the dashboardlight is hier een mooie vertaling van.

Echte liefde gaat over onvoorwaardelijkheid. Het houden van, zonder beperkingen in tijd en ruimte. Het oefenen hiervan is in eerste instantie gericht op het onvoorwaardelijk houden van het ik, waarna pas het onvoorwaardelijk houden van de ander en de omgeving kan plaatsvinden. Het lied van Harry Jekkers; ‘Ik hou van mij’ is zeker de moeite waard om in dit kader eens te luisteren.

Op het moment dat je van je ik houd en je gaat dan van een ander houden, dan geef je de ander iets waar je onvoorwaardelijk van houdt, een groter cadeau bestaat volgens ons niet.

Oefening:

Bij dit artikel is er geen opdracht, oefening of reflectie. Het is een cadeau dat wij in alle vrijheid en met alle liefde aan iedereen willen geven. Doe er mee wat je wilt!