Regelmatig krijg ik de vraag welke kleur band (Obi) of wel Dan-graad ik bezit. De zwarte band staat voor de eerste Dan en aan de hoeveelheid streepjes op de band kun je aflezen welke Dan graad iemand vervolgens nog heeft gehaald. Wellicht zit hier de vraag achter hoe goed ik ben in de Krijgskunst Aikido. Het doel van de band is echter niet om aan te geven hoe goed je bent;

  • In eerste instantie zorgt de band ervoor dat je jasje dicht zit/blijft.
  • Als tweede ligt de knoop van de band op het Ki-punt. Het punt van waaruit je beweegt.

In de traditie werd de band niet gewassen en dan wordt de band op den duur vanzelf zwart. Een zwarte band geeft in wezen alleen maar aan dat je een tijdje aan het oefenen bent.

 

Een Japans gezegde:

Leerling: ‘Meester, wanneer krijg ik de zwarte band?’
Antwoord leraar: ‘Wanneer je hem vuil genoeg maakt, wordt hij vanzelf zwart.’

 

De hoogst haalbare band is opnieuw de witte band. Bij Judo is dat bij de elfde Dan – Jigoro Kano genoemd.

 

Ook in de ‘normale’ wereld wordt het belangrijk gevonden hoe goed iemand is, hoe hoog iemand op de hiërarchische ladder staat, welke titel iemand heeft, welke kennis hij of zij bezit, hoe lang je al iets doet. Vaak hoor je de woorden bij het begin van de ‘werkloopbaan’: “houd je gedeisd je komt pas kijken”, “je bent pas junior”, “zo hebben we het altijd gedaan”, “je hebt nog geen recht van spreken”, en ga maar door.

 

Echter bij het begin van iets weet je dingen nog niet en kun je er fris naar kijken. Je zit nog niet vast en als je succes hebt, dan noemen ze dat ‘beginnersgeluk’. Eigenlijk wordt dan gezegd dat je mazzel hebt gehad. Nu maakt het mij niet uit hoe iets lukt, als het maar lukt en als ik er dan ook nog energie van heb gekregen is het helemaal geweldig. Helaas bestaat wel de neiging om de keer daarna te kijken hoe we het de eerste keer voor elkaar hebben gekregen om dat te kopiëren. In feite verliezen we dan steeds meer de frisse blik en gaan we op routine verder en komen we steeds meer vast te zitten.

 

In Aikido begin je elke keer weer opnieuw als ware het de eerste keer is.

Het hebben of krijgen van routine is zeker niet verkeerd en als je steeds opnieuw begint, wil dat niet zeggen dat je geen kennis en kunde hebt. Je behoudt de kennis en kunde en die kan en zal je ook inzetten in de volgende ‘nieuwe’ situatie. Je bent echter bereid de ‘nieuwe’ situatie aan te gaan en ervan te leren, steeds weer opnieuw.

 

Het mooie van deze tijd, buiten dat er ook veel minder mooie dingen zijn, is dat veel nieuw is en je nog onvoldoende kennis en kunde hebt om er routinematig mee om te gaan. Het stelt je in staat fris te kijken naar de situatie en iets ‘nieuws’ te creëren en de eerste stap te zetten.

 

De state of mind van de ‘zwarte band is’ onder andere:

  • Niet vastzitten aan het oude en bereid zijn de eerste stap te zetten
  • Bereidheid hebben te oefenen, ook al weet je niet hoelang
  • Blijven leren, omdat je het steeds opnieuw gaat ont-dekken

 

Overpeinzing

Wat heb je in deze tijd voor het eerst gedaan en kon je ervan genieten?

 

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *