Het laatste artikel dat wij in deze bijzondere tijd schrijven en dan kun je eigenlijk maar één ding doen. In de Aikidofilosofie zorg je ervoor dat zaken afgerond (cirkelvorm) worden. In alle technieken kun je de cirkelvorm herkennen. Als iets niet afgerond is, kan je eigenlijk niets nieuws beginnen. Het mooie van de cirkel is ook dat er geen begin en eindpunt is en dat het een doorgaande beweging is.

Kijkend naar het laatste citaat voeg je iets toe waarvan in de situatie te kort is, zodat het weer één geheel is. Je rond het af. De vraag is wat hebben we dan nog niet beschreven om de cirkel van de artikelen rond te maken en we moeten toegeven dat er nog veel niet geschreven is, dus daar ligt de oplossing niet in.

Onze oplossing was om de artikelen af te ronden door alle artikelen samen te vatten in dit laatste ene artikel. Wellicht een ondoenlijke opgave, maar als je wilt groeien moet je bereid zijn te vallen en fouten te maken.

Bij Vrede als levenskunst gaat het om in verbinding zijn met de ogenschijnlijke 8 tegenkrachten beweging en rust, in en uit, zacht en hard, eenwording en verdeling, die elkaar aanvullen om zo in de staat van balans te leven en deze uit te dragen naar de drie niveaus:

– Ik, in verbinding het mij.

– De ander, in verbinding het wij

– De omgeving, in verbinding het mijzelf

Het beginpunt is altijd het ik, en zodra het onvoorwaardelijk houden van het ik, of wel het houden van de ‘slechte’ en ‘goede’ eigenschappen tot stand is gekomen, zal het ik uitgaan van wie je bent en niet vanuit wat je bent geworden. Als het ik ingeschakeld is kan je de ander in zijn of haar kracht aanspreken, zodat je, door een veilige leeromgeving te creëren, een bijdrage levert in het succes van de ander. Het beginpunt van het creëren van een medestander is de uitnodigende houding die het ik uitstraalt door: lichtheid, warmte, ontspanning, rust, zachtheid, kracht en blijheid.

Door deze zeer aantrekkelijke en uitnodigende houding kan de competitie verdwijnen en ontstaat de wereld van en. In deze wereld waar oordelen, verliezen of winnen, overleven en stilstand tot het verleden behoren, kan het leven in het nu als kunst worden beoefend.

Het oefenen is niet gericht op het behalen van resultaat of om vaardigheden te leren. Het is bedoeld om de natuurlijke staat weer toe te voegen aan het ik. In de natuurlijke staat is er sprake van 4 natuurwetten:–

– Handhaaf je kern.

– Wees volledig ontspannen.

– Handhaaf gewicht aan de onderkant.

– Aandacht in alle richtingen, ofwel 360˚ aandacht.

De betekenis van het hele woord Aikido staat onder andere voor ‘de weg van één’. Daarom maakt het niet uit met welke ‘natuurwet’ je start. Doe je er één dan doe je ze allemaal! Dit mag je ook vertalen naar de vele technieken in Aikido. Teveel om ze allemaal te leren, echter de essentie van één techniek is de essentie van alle technieken.

De natuurlijke staat betekent dat je leeft in plaats van bezig bent met overleven. Het verschil zit in dat je bij leven niet ‘vastzit’ aan alles wat op je pad komt, zoals angsten, onzekerheden, falen en negativiteit.

Het vraagt moed om het oefenen aan te gaan en discipline om door te gaan. Discipline om dagelijks te oefenen en om van het oefenen ook een oefening te maken, door het oefenen te doen op een tintelende manier met een glimlach om de mond. Het dagelijks oefenen kan altijd en overal en maakt gebruikt van het rijtje:

– Kennen

– Ont-kennen

– Her-kennen

– Er-kennen

– Kennen

Waarbij de meest belangrijke het Her-kennen is. Door het herkennen heb je al de juiste afstand (ma-ai) en kan je een keuze maken en handelen en/of bewegen. Het ontkennen is zeker op korte termijn het meest gemakkelijk, op langer termijn is het erkennen het meest effectief en energie gevend.

Door het voortdurend afwikkelen van de ingewikkeldheid (alle verdedigings-en vechtstrategiën) zal het ik worden ontwikkeld en op een dag het meesterschap hebben bereikt. Op dat moment ontvangt het ik de nieuwe witte band en is het laatste Kennen, (het grote weten) wederom de natuurlijke staat. Hier hoort een uitstraling bij die voelbaar is (‘Charisma’) en die:

– Geeft rust aan anderen.

– Kan altijd de eigen weg gaan.

– Is al naar gelang de situatie zacht of hard.

– Zorgt voor een ‘gezonde’ omgeving.

Ondanks dat alles in de loop van de tijd veranderd en er nieuwe vormen worden ontdekt zal Vrede als Levenskunst door de kracht van de onvoorwaardelijke liefde er altijd zijn.

Wij willen jullie allemaal danken voor de steun die wij dagelijks hebben ontvangen tijdens het schrijven van onze verhaaltjes en de kans die wij hebben gekregen om veel te leren.

Dōmo arigatō gozaimashita